An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Est, ut dicis, inquit; Cur, nisi quod turpis oratio est? Idemne, quod iucunde?
Quare attende, quaeso
Erillus iam diu abiecti
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni!
Expressa vero in iis aetatibus
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Falli igitur possumus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Nam ista vestra: Si gravis, brevis
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. De hominibus dici non necesse est. Quare conare, quaeso. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Regulärer Text aus News ENDE
